۱- پایداری غذا
۲-عادت غذایی میگو
۳- فرمول ومواد تشکیل دهنده غذا
۴- زمان غذادهی
۵- شخصی که غذادهی را انجام می دهد
۶-جاهای غذادهی
۷- نوع غذادهی
۸- مکان نگهداری غذا

مدیریت غذادهی در کنار طراحی استخرها ، موقیعت مکانی مزرعه ،کیفیت آب و سلامت بچه میگوها از اهمیت بالایی در پرورش میگو برخوردار است. عوامل موثر بر مدیریت غذادهی عبارتند از انتخاب نوع غذا، وضیعت نگهداری آن ، روشهای غذادهی وزمان غذادهی دارد.در غذادهی اینکه چه مقدار غذا ودر چه زمانی ودر کجاهای استخر غذادهی انجام شود بسیار مهم است. میزان غذادهی با میزان غذای طبیعی موجود در استخر ،کیفیت آب وشرایط آب وهوایی تغییر میکند.

۱-میگو جانوری است که به آهستگی غذا می خورد
۲-همه چیز خوار ( هر دو نوع غذای گیاهی وجانوری را می خورد)و زمانی که گرسنه می شود سریع تغییر ذائقه می دهد
۳-ممکن است دچار همجنس خواری شود
۴-در محیط آزاد (دریاها واقیانوسها) آنها از خرچنگهای کوچک،مالوک، میگوهای کوچکتر وماهیان کوچک تغذیه می کنند

پایداری غذا

غذای مناسب برای میگو غذایی است که ۱۰ دقیقه بعد از غذادهی پایداری خود را از دست نداده وحدود ۴-۳ ساعت پایداری خود را حفظ نماید.

فرمول و مواد موجود در غذا

  • 1

    دارای بهره وری بالا باشد(FCR کم)

  • 2

    دارای عناصر لازم جهت رشد میگو باشد.

  • 3

    پلت بندی وجذابیت آن برای میگو مناسب باشد.

  • 4

    مقاومت میگو را در برابر بیماریها بیشتر کند.

  • 5

    فاقد آفلاتوکسین و سایر مواد سمی و هرگونه آلودگی باشد.

مواردی که در موقع غذادهی بایستی به آن دقت شود

  • 1

    مقدار غذای استخرها در زمان کاهش یا افزایش دمای آب، کاهش اکسیژن محلول،کاهش کیفیت آب ،بیماری میگو وپوست اندازی کاهش یابد.

  • 2

    بعد از بهبود شرایط ذکر شده در بند یک ،مقدار غذا به آرامی افزایش یابد.

  • 3

    برای کنترل میزان غذا در هفته یک یا دو وعده غذایی حذف شود.

  • 4

    موارد ذکر شده در بالا راهنمایی است جهت تعدیل وبهبود شرایط غذادهی در استخرها.

میزان غذای روزانه از طریق فرمول زیر محاسبه می شود:

درصد غذادهی*میانگین وزنی میگو*درصد بازماندگی*تعداد بچه میگوی ذخیره سازی شده= مقدار غذای روزانه

نکته : جدول مربوطه به عنوان یک راهنما می تواند مورد استفاده قرار گیردو با توجه به شرایط استخر،پارامترهای آب وسلامت میگو ممکن است میزان استفاده از هر کدام از شماره های فوق تغییر کند.

ردیف

نوع غذا

اندازه غذا

۱

استار ۱

۰.۶-۰.۳ میلی متر

۲

استار ۲

۰.۸-۰.۵ میلی متر

۳

استار ۳

۱.۲-۰.۸ میلی متر

۴

رشد ۱

از ۱.۸ تا ۴-۲ میلی متر

۵

رشد ۲

از ۲ الی ۴-۲ میلی متر

۶

پایانی

از ۲ الی ۵-۲ میلی متر

افزایش تولید غذای طبیعی

افزایش تولید غذای طبیعی در استخرها قبل از ذخیره سازی از ضروریات می باشد.یک بلوم پلانکتونی خوب قبل از ذخیره سازی می تواند مقدار غذای طبیعی مورد نیاز بدن میگو که مواد معدنی اساسی بدن میگو از این طریق تامین می شود،را تضمین کند.

از دیگر استراتژیهای مهم غذادهی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱-غذای با کیفیت مناسب برای میگو انتخاب شود. البته این به تنهایی برای رشد مناسب کافی نیست بلکه حفظ کیفیت مناسب آب و کف استخر نیز بایستی به صورت موازی در دستور کار قرار داشته باشد.

۲-بهبود کارایی غذادهی از طریق داشتن دانش نحوه رفتار غذاخوردن میگواز بعد از ذخیره سازی تا یک ماه بعد از آن.به این معنی که در ابتدای ذخیره سازی بیشتر غذادهی از روی دایک ودر کناره ها انجام شود چون بچه میگو ها بیشتر مایل هستند که به کناره های استخر بیایند.ولی بعد از یک ماه،غذادهی بایستی قسمتهای وسیع تری از استخر را پوشش دهد.که این کار می تواند با قایق انجام شود. مخصوصا برای استخرهای از ۱ هکتار به بالا و استخرهایی که با تراکم بالا کار می شود.

استراتژی غذا دهی

جدای از کیفیت غذا ،استراتژی غذا دهی جهت نیل به رشد مناسب وتولید خوب از اهمیت بالایی برخوردار است.برای در اختیار قرار گرفتن مقدار غذای کافی برای میگوهای گرسنه در زمان مناسب ، داشتن یک استراتژی مناسب غذادهی بسیار ضروری به نظر می رسد. پلانکتونهای موجود در استخر به عنوان غذای اولیه بعد از ذخیره سازی توسط بچه میگوها مورد استفاده قرار می گیرد.